Një çifut në kohën e Muhammedit, alejhi’s selam deshi ta sprovonte atë, alejhi’s selam. Bleu prej tij hurma dhe ia dha paratë në kesh me marrëveshje që hurmat t’i marrë pas një afati të caktuar. Dy ditë para afatit, ai kërkoi realizimin e marrëveshjes dhe fyeu dhe ofendoi Muhammedin, alejhi’s selam: A nuk do të ma paguash borxhin, Muhammed? Ju pasardhësit e Abdu’l-muttalibit vërtet nuk po i nderuakeni afatet. Aty ishte i pranishëm edhe Omeri, i cili kur e dëgjoi këtë deshi ta sulmonte çifutin. Muhammedi, alejhi’s selam e ndali dhe i tha: Ne të dy do ta zgjedhim këtë çështje në mënyrë tjetër. Omer, përse nuk ma tërheq vërejtjen që ta kryej me ndërgjegje obligimin tim dhe përse nuk kërkon prej meje kujtesë të sinqerte dhe të ndershme. Nisu me të dhe plotësoja këtë në mënyrë që në sasinë e kontraktuar t’i japësh 20 saa’ më shumë për shkak të frikës që pësoi. Çifuti mbeti i mahnitur nga sjellja e Pejgamberit, alejhi’s selam, dhe i entuziazmuar nga ky, vendosi ta pranoj Islamin^([1]).

---