Nje i ri, te cilin e njof mire, kishte turp pak saqe nuk i mjaftonte t’a pengoje prej haramit.
Sa here kemi kaluar prane shtepise se tij e te rinjte ishin te mbledhur tek ai ne derfrim, argetim, zbavitje, humbje te koheve e jeterave.
Kaloja prane tyre gjate kohes se namazit e iu thosha:
O djelmosha, Allahu ka te drejte, Allahu ka te drejte, permbusheni te drejten e Allahut pastaj beni c’te doni, ndoshta Allahu s.w.t iu meshiron me meshiren e Vet.
Por nuk pergjigjeshin.
Pastaj na erdhen lajme se ata kishin vendosur te udhetonin per ne vendet jomuslimane, atje ku luftohet Allahu s.w.t duke i bere mekate.
I keshilluam, iu kercenuam por shejtani kishte mbizotruar mbi ta dhe ua kishte zbukuruar veprat e tyre, iu tha: “derisa une jam fqiujuaj askush nuk do te mund te ngadhenjeje mbi ju”.
Shkuan dhe u kthyen pas tri ditesh duke e bartur ate ne tabut.
Cfare eshte ky lajm, cfare eshte kjo ndodhi, c’eshte puna juaj?
Kishin shpeshtuar defrimet, humbjen e kohes dhe mekatet derisa e goditi nje fatkeqesi ne zemer dhe ra i vdekur ne toke…shkuan duke ecur se bashku ndersa u kthyen duke e bartur ate ne supe.
A ka menduar diten e udhetimit se ai ishte udhetimii tij i fundit ne jeten e tij?
Qendrova prane varrit te tij …perkujtova ditet e kaluara, sa shume e keshillonim, sa shume i thonim…por nuk i doni keshilluesit.
Sa here iu kemi thene e iu kemi keshilluar por ne jemi te Allahut dhe tek Ai kemi per tu kthyer.
Marre nga: http://www.deen.ws
Perktheu: SEDAT ISLAMI
