Mësuesi e rrahu një ditë me shkop Me’munin.

Përse më rrah?- i tha Me’muni.

Hesht!- ia ktheu mësuesi.

Kështu veproi me të edhe një ditë tjetër, por prapë nga mësuesi merrte të njëjtën përgjigje.

Pas njëzet vitesh kur Me’muni mori detyrën e Halifes e thirri mësuesin dhe i tha:

Përse më rrihje?

Mësuesi ia ktheu me buzëqehsje: A nuk paske harruar?

Pasha All-llahun nuk kam harruar- ia ktheu Me’muni.

E kam bërë që të mos harrosh ti se atij që i bën padrejtësi nuk harron kurrë.

Padrejtësia është zjarr që nuk shuhet kurrë në zemrën e atij që i është bërë padrejtësi.

(përkthim)