Me kalimin e viteve, formohemi gjithnjë e më shumë. Bindemi se ora që mbajmë, pavarësisht vlerës që ka, na jep të njëjtën kohë; portofoli që mbajmë nuk na shton paratë nëse është nga lëkura sikur që nuk na i pakëson nëse është nga një material i dobët; vetminë nuk do të na e largojnë metrat katrorë të shtëpisë, pavarësisht në janë shumë ose pak. Në fund do të kuptojmë se lumturia nuk fshihet në gjëra materiale. Pavarësisht se kemi marrë biletë të klasit të parë apo ekonomik, në destinacion të gjithë do të arrijmë në të njëjtën kohë. Kështu, në vend se t’i mësoni fëmijët si të bëhen të pasur, mësoni si të bëhen të devotshëm, sepse kur të rriten do të shikojnë në vlerën e gjërave, jo në çmimin e tyre. Ditët nuk kanë të sosur ndërsa unë i flas vetes: Vërtetë, i lumtur është vetëm ai që ka mbushur fletushkën e tij me vepra të mira!