Lidhja jonë me Muhammedin ﷺ është lidhje fetare. Allahu xh.sh., e dërgoi atë Pejgamber, pra kumtues të fesë së Tij, të cilin ne duhet ta besojmë dhe pasojmë. Allahu xh.sh., në Kur’an, dashurinë për Të e kushtëzoi me pasimin e Muhammedit ﷺ, derisa Muhammedi ﷺ na tregoi se pasimi ose refuzimi i tij nënkuptojnë pasim respektivisht refuzim të Allahut xh.sh[1].

Allahu xh.sh., thotë:

﴿قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّـهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّـهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴾

“Thuaju (o Muhammed!): “Nëse ju e doni Allahun, ejani pas meje, atëherë Allahu ju do juve dhe ju falë mëkatet tuaja! Se Allahu falë dhe është mëshirues.” [Al Imran: 31]

Muhammedi ﷺ ka thënë:

من أطاعني فقد أطاع الله، ومن يعصني فقد عصى الله

“Kush më respekton mua, e ka respektuar Allahun. Kush më kundërshton mua, e ka kundërshtuar Allahun.”

Pra, nuk ka formalitete dhe simbolika. Nëse dashuria jonë nuk prodhon respekt për Muhammedin a.s., atëherë ajo është dashuri jo e vërtetë dhe rrjedhimisht ne privohemi nga mirësi të shumta të kësaj dashurie.

Në këtë hutbe, në fokus do të kemi disa vepra të cilat dashurisë sonë për Muhammedin a.s., i japin shpirt dhe kuptim, si dhe na begatojnë me një mirësi të veçantë, lutjen e Pejgamberit ﷺ për ne.

1.      

Dituria

Dashuria për Muhammedin ﷺ shprehet më së miri duke e mësuar dhe përcjellë fjalën e tij. Pejgamberi ﷺ ka thënë:

رَحِمُ اللهُ امرأً سَمِعَ مَنِّيُّ حَديثًا فَحَفِظَهُ حَتَّى يُبْلِغَهُ غيرَه

“Allahu e mëshiroftë atë që dëgjon prej meje një hadith dhe e mëson përmendësh që t’ia përcjell tjetrit...”[2]

Dijetarët e parë aq shumë i kushtonin rëndësi kësaj saqë e konsideronin shumëfish më me rëndësi se adhurimi fakultativ. Njëri prej dijetarëve më të mëdhenj të myslimanëve, Zuhriu, ka thënë: “T’ia mësosh dikujt një sunnet ka vlerë më të madhe se të falësh nafile për dyqind vite.”

2.      

Adhurimi

Mënyra tjetër se si e pasojmë Muhammedin ﷺ dhe e fitojmë respektin e tij është kryerja e adhurimeve fakultative.

Ka thënë Pejgamberi ﷺ:

رحِم اللهُ امرأً صلَّى قبْلَ العصرِ أربعًا

“Allahu e mëshiroftë njeriun që fal katër rekate para farzit të ikindisë.”[3]

Rëndësia e këtyre adhurimeve, mbi të gjitha, qëndron në atë që është shpjeguar në hadith kudsijj, shprehjen e dashurisë[4]. Pra, kur ne falim namazet sunnet, falim namaz nate, para fitimit të sevapeve, ne e shprehim dashurinë për Allahun dhe të Dërguarin e Tij.

Rëndësi tjetër e kësaj është edhe flakja e një botëkuptimi të gabuar se sunnetet janë për tu lënë, pra i praktikove ose jo nuk ka ndonjë rëndësi. Kështu të paktën reflekton praktika jonë dhe unë lutem që bindjet tona të mos jenë ashtu. 

3.      

Raportet dashuria për Muhammedin ﷺ është fe, e cila nuk shprehet vetëm në një rrafsh por në të gjitha rrafshet. Më saktë, në raportet me njëri tjetrin, duhet ta jetësojmë kodin profetik. Ja disa shembuj:

1) Raportet burrë – grua

Ka thënë Pejgamberi ﷺ:

رحمَ اللَّهُ رجلًا قامَ منَ اللَّيلِ فصلَّى، ثمَّ أيقظَ امرأتَهُ فصلَّت، فإن أبَت نضحَ في وجهِها الماءَ، ورحمَ اللَّهُ امرأةً قامَت منَ اللَّيلِ فصلَّت ، ثمَّ أيقَظَت زوجَها فصلَّى، فإن أبى نضحَت في وجهِهِ الماءَ

“Allahu e mëshiroftë burrin, i cili çohet natën për të falur namaz. Pasi të falet, e zgjon gruan dhe edhe ajo falet. E nëse refuzon (shkak i gjumit), e spërkat me ujë në fytyrë. Allahu e mëshiroftë gruan, e cila çohet natën dhe falet. Pastaj e zgjon burrin dhe ai falet. E nëse refuzon, e perkat me ujë në fytyrë.”[5]

2) Raportet me të tjerët

-           

Përgjegjësi kolektive

Ka thënë Pejgamberi ﷺ:

اللهُمَّ مَنْ ولِي من أمْرِ أُمَّتِي شيئًا فَشَقَّ عليهم فاشْقُقْ علَيهِ ، ومَنْ ولِيَ من أمرِ أُمَّتِي شيئًا فَرَفَقَ بِهمْ فارْفُقْ بِهِ

“O Allahu im, tregohu i ashpër me atë që merr ndonjë çështje të ummetit tim përsipër dhe tregohet i ashpër me ta! Tregohu i butë me atë që merr  përsipër ndonjë çështje të ummetit tim dhe tregohet i butë me ta.”[6]

-           

Shitblerje

Ka thënë Pejgamberi ﷺ:

رَحِمَ اللَّهُ رَجُلًا سَمْحًا إذا باعَ، وإذا اشْتَرَى، وإذا اقْتَضَى

“Allahu e mëshiroftë njeriun i cili është i butë kur shet, i butë kur blen dhe i butë kur kërkon kthimin e borxheve.”[7]

4.      

Etika

Nuk mund të themi se e duam Pejgamberin ﷺ nëse nuk kemi moralin dhe sjelljen që ai na i ka mësuar. Morali është reflektimi në praktikë i besimit dhe adhurimit. Së këndejmi, që ta duam Pejgamberin a.s., dhe të përfitojmë simpatinë e tij duhet të jetë të sjellshëm. Ka thënë Pejgamberi ﷺ:

رحمَ اللهُ عبدًا قال خيرًا فغَنِمَ أو سكَتَ عن سوءٍ فسلِمَ

“Allahu e mëshiroftë robin i cili, o flet mirë dhe fiton, o hesht nga e keqja dhe shpëton.”[8]

5.      

Angazhimi

Që ta duam Pejgamberin ﷺ dhe të na dojë, duhet të dallohemi për angazhimin dhe aktivitetet. Nuk mund të jemi pasues të denjë të atij që shquhet për zell, përpjekje, angazhim, ndërsa ne jemi gjumashë e dembelë. Ka thënë Pejgamberi ﷺ:

اللهمَّ بارِكْ لِأُمَّتِي في بُكورِها

“O Allahu im, jepi ummetit tim bereqet në mëngjesin e hershëm.”[9]

Siç kanë shpjeguar dijetarët, Pejgamberi ﷺ punët i niste herët në mëngjes, qoftë këto punë shtetërore, si p.sh., dërgimi i ushtrive dhe çetave, qofshin punë të tjera, si dalja për të tregtuar. 

PËRFUNDIM

Nga kjo që shpjeguam, shohim se dashuria për Muhammedin a.s., është imazhi i fetarisë së përkryer. Pra, dashuria nuk është vetëm feja por edhe manifestimi kuptimplotë i saj në praktikë. Duke e dashur Muhammedin a.s., ne arrijmë të demonstrojmë fenë më së miri. E kur ta kemi bërë këtë, kemi fituar diçka me rëndësi, që dua të jetë si përfundim i kësaj hutbeje. Dijetarët myslimanë kanë thënë se lutjet e Muhammedit ﷺ nuk refuzohen. Pra, nëse ne e shprehim dashurinë për Muhammedin ﷺ duke e pasuar dhe duke çuar në vend fjalët dhe praktikat e tij, atëherë ne e fitojmë Xhennetin.

Allahun e lus të na bëjë prej pasuesve të sinqertë të Muhammedit ﷺ dhe prej atyre që fitojnë shefatin e Muhammedit ﷺ në Ditën e Llogarisë dhe shoqërimin e tij në Xhennet.

Mbështetur në librin Kejfe texhalu el-halka jed’une leke të autorit Muhammed b. Ibrahim en-Neim.